ZOMERZAND: DAG 9

Het is inmiddels van mijn Vormsel geleden dat ik bloemetjes op mijn benen toeliet. Opeens vond ik ze tuttig en veel te meisjesachtig voor mijn kolossale dijen. In een jurkje, ja. Daar kon ik ze nog verdragen. Maar niet meer in een broek. Enfin. De nieuwe mode. Van die losse broeken met leuke motiefjes. U kent ze wel. De eerste keer dat ik ze zag, zag ik er teveel een pyjama in. Maar hoe meer ik ze in het straatbeeld of aan iemand anders benen tegenkwam, hoe meer ik dacht: 'Tja, eigenlijk toch wel mooi...'. Dus liet ik me verleiden om op de markt toch zo'n broek voor mezelf te kopen. Vandaag leek het me een mooie dag om ze voor het eerst aan te doen.

Het meisje werd opeens weer twaalf toen ze haar nieuwe broek aantrok. De broek voelde lekker glad en kleurde mooi. Bij haar T-shirt en bij haar ogen. De schoenen stonden er ook goed bij. Het was het er weer voor. Even naar het warenhuis. Met de bloemetjes losjes om haar benen. Eenmaal aan de kassa groeide het ongemak. Het was een lange rij. Dat is het altijd op zondag. Alle mensen leken naar haar benen te kijken, hoewel dat wellicht niet zo was. Maar in haar hoofd ging het ongemak verder bloeien. Toen het meisje de winkel verliet, leek het opeens ook veel kouder en geen weer meer voor bloemtjesprint. Daarom trok ze thuis een andere veiligere broek aan.  Ze heeft het toch maar mooi een uurtje gedaan.

Ga ik dit nog doen? Ja. Als de zon meer schijnt en ergens wat dieper in vakantie. Het is ontzettend wennen aan die blaadjes en bloemen. 

Meer info over deze rubriek? Klik HIER