Het meisje had altijd al van suikergoed willen zijn. Het liefst in marsepein. Maar omdat ze dat zo lekker vindt, zou ze niet van zichzelf kunnen blijven. En dat is wel lastig. Vooral als je naar buiten gaat. Want anderen moeten niet weten dat je met jezelf een strijd van bijten voert. Op dagen dat ze zich zo plakkerig met zichzelf verbonden voelt, blijft ze dus veilig binnen op de bank. Waar ze met water en ook vaak met een boek, stukjes uit zichzelf kan bijten. Maar erger nog dan eigen tanden, is het gebit van de zon dat gulzig hitte over suiker strooit.
Ga ik dit nog doen? Het zal wel moeten, dit is het einde van de zomer nog niet.
Meer info over deze rubriek? Klik hier.
Meer info over deze rubriek? Klik hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten