vrijdag 26 april 2013

Date Ex Machina: Etienne Wolfs


Op 9 april 2013 ontmoetten Etienne Wolfs en Tine Moniek elkaar ergens halverwege. Onder een snelweg. Dit in kader van Date Ex Machina, een project van het literaire tijdschrift Deus Ex Machina. De eenmalige ontmoeting resulteerde in deze unieke samenwerking.

Date Ex Machina: Reine De Pelseneer


Hoe literair te daten met bijvoorbeeld Reine De Pelseneer?


1
De uitnodiging. - Men stift de lippen, verlengt de blik en scherpt de vingertoppen tot ze vlijmrood bloeden. Daarna moet de veder worden geslepen. Men trekt stoute schoenen aan die als pantoffels voelen. De scherpe pen wordt gedoopt in een taal die uit de tijd maar in de mode is. Gegroet Dame. Nederig. Men verwittigt dat ze niets onzedigs hoeft te vrezen maar dat haar naam nu eenmaal als een konijnenvelletje voelt. Dat men daar van houdt. Oh, die vocalen! Ah, die consonanten! Zo heerlijk zacht bijeen! Verder is men eerlijk en vraagt: “Wilt u met mij daten?' Meer hoeft U niet te weten.

2
Het maken van een rendez-vous. - Lang hoeft men niet op het randje van de stoel te zitten, want een antwoord schuift in virtuele tijden snel onder een netvlies door. De dame met de naam als pluchen zetels biecht wat gniffels en wat vragen op. Daarbij proponeert ze wat vrije dagen door de kabel. Men neemt wat vernuftig staaldraad en bakent daarmee een datum af. Eloquent hengelen werkt wonderwel!

3
De rit op de trein naar de bestemming. - Men legt de laatste hand aan een boekje dat niet eens een echt boek is. Vandaag is het lievelingsboek een net vol woorden. Op de rails werkt men aan de puntjes op de i en de stokjes aan de t. Men strijkt de bladzijden de handpalm in en likt de lettergrepen op de tong. Eenmaal in het eindstation ademt alles taal.


4,
Het betreden en inspecteren van het etablissement. - Het is ideaal als de vrager van een rendez-vous als eerste de plek van afspraak ruim op tijd betreedt en inspecteert. Aan het plafond hangen enkele trompetten te bengelen. Uit veiligheidsoverwegingen gaat men daar alvast niet zitten. Men kiest voor een tafel naast de toonbank en het weidse assortiment aan thee. Men proeft bijvoorbeeld een soepje voor en bestudeert de andere gasten in de zaak. Dat ze komt, dat ze komt, hoezee!

5,
Oog in oog met de geïnviteerde. - Bij ieder geluid van de deur draait men het hoofd over de schouder heen. Toch mist men net die ene entree, want opeens doemt ze voor je op: zij, die als een pluisje klinkt. Niet alleen haar naam, maar ook haar stem. Dat blijkt. Was ze Frans was ze altijd queen. Nu is ze dat meestal op wit papier. Maar kijk: ze straalt het blauw van oceanen uit! Ze savoureert de thee met pink. Men is gerust. De spits is er van afgebeten. Geen fluweel dat knelt. Al gauw krijgt gespreksstof vaart. Alsof men hier altijd samen heeft gezeten.

6,
Het verstrijken van de tijd. - Als niemand een klok voor ogen denkt, komt het wel eens voor dat beiden opgeschrikt worden door geschuifel van stoelen en tafels. Het kuchen van de vrouw achter de toonbank. Maar men mag gerust zijn: men mag blijven. Eén van ons morst gemberlimonade. Eén van ons krijgt rode lippen van de wijn. Bij het op elkaar leggen van de woorden uit het leven, schieten enten uit de letters als gensters naar omhoog. Tot men opeens schrikt van de hoeveelheid minuten in één rendez-vous.
Men laat de stoel de stoel. De tafel tafel. Samen stapt men uit de deur. Voorbij het orgelpunt.

7,
Het salueren. - Omdat het moet neemt men van ons een plaatje. Daarna stapt men naar een station dat ons in tweeën snijdt. Zij, zachte, zwaait. Men salueert. En eenmaal uit mekaar gaat men in meute op met konijnenvel in kop. De hand van zwaai aait een boek van een filosoof met knevel die vrolijkheid belooft. Men krult de mond en voelt het bruisen in het hoofd.

De vrolijke wetenschap dat literair daten loont.

Op initiatief van het literaire tijdschrift Deus Ex Machina ontmoette Tine Moniek een FB-vriend die ze nog niet eerder ontmoette.  Een literair verslag moest als bewijs fungeren van deze Date Ex Machina.


TINE ZIET (415): Fratsen

Het is hier de laatste weken een beetje stil geweest. Dit omdat mijn lichaam op de alarmknop ging staan. Rusten werd obligaat. Mijn kat Frie...