donderdag 27 januari 2011

de nacht hangt in
zware doeken te drogen
als de zon omhoog
de ogen wrijft

we zijn er nog

wat een droom was
kijkt ons wakker:
blijft.

dinsdag 11 januari 2011

2011

Mijn fantasie wordt wakker op een matras in water.

Rondom mij: de stikdonkere oceaan van eeuwige slaap.
Boven mij: het aanhoudend getik van druppels op een raam.
Straks overspoelt een zondvloed mijn voeten en meer.

Tijd om me om te draaien.
Spartelen doe ik straks wel.
Eerst nog even op gedachten drijven.
Verdrinken doe ik al heel mijn wakker leven.

Ik heb zin in taart.
Eén stukje taart.
Hemelse zachte taart.
Eén stukje maar.
Iemand deed me watertanden...

Iemand gaf de wereld een jaar om gelukkig te besteden.
Maar voorlopig ga ik nog niet naar beneden.
Drijven maakt me blijer dan me aan de diepte te moeten geven.
Tweeënvijftig weken om reikhalzend met open armen te overleven.

TINE ZIET (414): Intiem vieren

Toen ik vorig jaar 44 was geworden, was ik nogal onbezonnen aan het project #365dagenvanvieren begonnen, waarin ik elke dag op Facebook een ...