vrijdag 8 augustus 2014

ZOMERZAND: DAG 40

Vandaag had ik eigenlijk geen dag willen noemen. Na een slapeloze nacht had ik me met moeite samen kunnen rapen. De trappen af. De trappen op. De trappen af. Douchen. Veel meer zat er niet in. Een dag waarop ik op mijn stoel en even op mijn bank geplakt was.  Twee brieven had ik te schrijven. Toen schreef ik een mailtje naar een Iraanse schrijver die daartoe opgeroepen had in zijn toneelstuk.  De mail gaat over konijnen en beren. Meer hoeft u daarover niet te weten. En dan bedacht ik: 'Ik doe het gewoon!' en schreef een mail in een harig soort van Engels naar de organisatoren van The Edinburgh Festival Fringe. Met een idee tot klein project dat ik daar zal uitvoeren als ik daar ben. Ik lichtte mijn klein bescheiden project toe en vroeg toestemming of het mocht. En of ik er hun virtuele platformen mocht voor gebruiken. 'Lef,' dacht ik, 'groeit niet aan de bomen.'

(Mijn idee? Kort. Maar minder harig. Het thema van het festival is 'Unboring'. Tijdens het festival ga ik gewoon als mezelf. Niet als attractie. Maar ik ga oproepen via Twitter en Facebook om mij daar ter plekke aan te spreken 'to unbore myself'. Sociale media gebruiken om mij wat extraverter op te stellen alleen op reis. Op zak ga ik een dobbelsteen hebben. Die krijgen ze van me. Naargelang de ogen van de dobbelsteen die ze werpen,  ga ik dingen doen, die ik anders nooit zo in een vreemd land zou durven. Die dingen laat ik hier nog even in het midden.  Maar ze zullen ook niet zo spectaculair zijn.) 

Het meisje zou zo graag wat vlotter praten. Zo in het begin. Na een tijdje lukt het als vanzelf. Maar die eerste uren met een ander zijn meestal zo introvert dat ze een erwtje wordt in dat gesprek. Een bolletje zwijgen zonder oogcontact. Kon ze maar wat meer een prei zijn. Of een wilgenboom. Maar nee, die eerste uren is zij een erwt, die vaak genadeloos wordt geplet.

Ga ik dit nog doen? Plannen broeien constant in mijn hoofd. De kans dat ik nog zoiets doe, is heel erg groot.

(UPDATE: twee dagen later krijg ik een fijne mail van de organisatie. Ze zijn laaiend enthousiast en zien het in hun programma passen. Ik mag ongestoord hun sociale media inpalmen. Nu MOET ik het wel doen. :-) )



Meer info over deze rubriek? Klik hier.

Geen opmerkingen:

TINE ZIET (419): Geduld

Lentezon doet goed. Als ze er is tenminste. Vorige week liet ik zelfs even mijn blote benen uit. Al was dat natuurlijk veel te optimistisch....