Vandaag stond ik een winkel waar je altijd tegen betaling verrassende voordeligheden kan halen. In de aanbieding waren dag- en nachtcrème van een product dat ik alleen van in de reclames ken, Meestal zijn die vrouwen die het daar demonstreren jong en mooi en ongelofelijk glad. Omdat ik de raad gekregen had om ook eens wat aan mijn gezicht te doen, bedacht ik dat het nu wel kon. Zo verrassend voordelig. Dag en Nacht! En eentje aan de halve prijs! Dat scheelt een pak. Dagcrème kocht ik al. Maar gebruikte ik wekelijks. Zelfs soms maandelijks. En natuurlijk zag ik dan ook geen verschil. Nu wel veel duurder. Smeren ga ik voortaan doen. 's Ochtens. 's Avonds. Ik ben nu al zo woestaantrekkelijk, maar met die crèmes word ik vast niet te weerstaan.
Het meisje lijkt soms een kop te hebben. Maar men zegt veel liever 'hoofd.'. Een hoofd dat ze er niet kan afschroeven. Ze zou het wel kunnen ruilen, denkt ze. Tegenwoordig kan je je hele lijf al voor een ander kwijt. Maar dat kan niet zonder rijke man. Waarom zou ze ook? Ruilen is vaak iets anders krijgen. Iets wat behoorlijk slecht kan zitten. Te ruim. Te smal. Te grijs. Dan maar beter die eigenheid behouden. Extra in de watten leggen. Van jezelf is er maar één.
Zal ik dit nog doen? Wellicht wel. Het is een beetje verslavend dat smeren. Voortaan als ik uit logeren ga, neem ik twee extra potten mee.
Meer info over deze rubriek? Klik hier.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Omdat enkele vrienden met hun band NeXt op Ratrock optraden, besloot ik nog eens mijn bottines en netkousen uit de kast te halen en me naar ...
-
De eerste zomer waarin alles weer als vanouds kan doorgaan, vraagt natuurlijk om een nieuw zomerproject. Deze keer laat ik #verstript op jul... -
Toen ik twaalf jaar geleden naar deze stad verhuisde, verklaarden mijn familie en vrienden me gek. Ze dachten toen al dat ik naar de margin...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten