Hier dreunt nog het verlangen
naar de kasseien en de weides
die voor de wijken moesten wijken.
Het verkeer moet gelukkig
wel vertragen maar raast.
Er wordt minder gefeest, gegraasd.
De Witte Koe loeit nog
als een eenzame trein
vol volksvermaak.
De straat ademt jonger
en luist zijn tomaten
in de avondkalmte.
De kat ligt in het gras
en telt de mussen van de buurt.
Er zijn er nog veel te vangen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten