maandag 3 augustus 2015

Groeten uit Menen: Petanque

Nog maar net bekomen van de nieuwste avonturen in de visserij kwam ik het VanderMerschplein opgelopen. Ik zal het maar bekennen: ik was behoorlijk vermoeid en verschroeid van al die avonturen tijdens mijn reis in Menen. Ik had twee bereide forellen bij die we niet opgegeten kregen om uit te delen aan de petanqueploeg die daar aanwezig was. Ze mochten het aantal forellen raden dat we vingen...

Uiteindelijk kregen Fré en Niels elk een forel mee. Als dank mocht ik een rondje petanque meespelen in hun ploeg. De ploeg van de Oude Zakken. Onze tegenstanders waren de Jonge Veulens of het Jong Geweld (?)  van de club. Ik werd tot voorzitter gebombardeerd en voelde me even ongemakkelijk tot bleek dat ieder lid in hun club voorzitter is. Ze zijn dan ook de 'Petanqueploeg van de Voorzitters'.

Het duurde even voordat ik de bedoeling van het spel kende: het blauwe kleine balletje proberen te raken: de but.  Of ballen van de andere ploeg verder weg te rollen. Maar dan moet je nog met de ballen kunnen gooien. Mijn werptechniek had iets weg van bowlen met een vishengel, denk ik. Toch slaagde ik erin om de ploeg van de Oude Zakken niet te laten verliezen. En geef toe, dat is ook wel wat.

Het scorebord was een zeer ingenieus systeem met bierflesjes en andere materialen, waarvan ik eerst dacht dat het gewoon rommel was. De leden van de club hebben het duidelijk voor ballen. Metalen maar ook voor andere soorten. Tijdens het werpen wordt er kwistig met songteksten gegooid. Elk lid heeft zijn eigen tactiek en techniek. De voorzitters komen op zeer onregelmatige tijdstippen samen. Alles hangt af van het weer en de tijd. Er is drank, sfeer en ambiance.

Het is een mooie club. Het was in elk geval heel wat om interimvoorzitter te zijn. Als ik niet zo in vislucht was gewenteld, vermoeid en roodverbrand was ik van blijdschap in armen gesprongen in plaats van het offreren van een een onhandig vuistje en een slappe overwinningshand. Nu voelde het toch alsof ik verslagen naar huis liep. Maar ik besef nu: ik won. En ook: Menen heeft ballen! En hoe!

1 opmerking:

anne loncke zei

en nog eens proberen Tine

TINE ZIET (415): Fratsen

Het is hier de laatste weken een beetje stil geweest. Dit omdat mijn lichaam op de alarmknop ging staan. Rusten werd obligaat. Mijn kat Frie...