Groeten uit Menen: Jess FM

Het is een traditie geworden om in dit reizen door mijn eigen stad in een soort van teletijdmachine te stappen die mij naar mijn kindertijd terug flitst. Ook bij dit uitstapje kan ik niet anders dan terug te denken aan de radio in mijn jongere jaren. Eten op zondag was steevast met 'Opera & Belcanto'. Bij het ouder worden luisterde ik stiekem naar 'De Lieve Lust' en het 'Leugenpaleis'. Terugreizen van de zee was met de bijzondere stem van Lutgart Simoens en haar brieven.  In bad op zaterdag met 'Ochtendkuren' en daarna naar boven met mijn cassetterecorder en een lege cassette naar de 'Top 30' om er de leukste liedjes op te nemen. Vaak ook met de laatste woorden van de presentator erbij.  En af en toe een jingle die ik niet had ingeschat. Altijd radio.

Bij het ouder worden werd mijn liefde voor de radio ingehaald door de liefde voor muziek. Ik wou zelf bepalen wat ik hoorde. Aangezien ik niet erg veel CD's had, werd ik mijn keuze op den duur toch zat. Ik schakelde weer over naar radio. Maar ik luisterde anders. Ik begon meer op de stem van de presentatoren te letten. Ik kon me ergeren aan een timbre. Aan een zeurderige toon. Mocht ik nog cassettebandjes in huis gehad hebben, ik zou nu juist de stemmen opgenomen hebben in plaats van de muziek. Radiopresentatoren waren opeens iets magisch. Hoe deden ze dat toch? Waarom klonken ze anders op de radio, dan als ik ze hoorde praten op televisie?

Daarom was ik ook heel erg blij dat ik door Tessa en Suzanne werd uitgenodigd voor hun radioprogramma 'Decibels' op de lokale radio Jess FM.  Zo kon ik eens binnengluren in die wereld van magie. Ze vroegen me om stukjes tekst mee te brengen naar de studio die ik linkte aan de playlist, maar ze vertelden me dat ik ook gewoon kon meepraten. Tessa wachtte me op. Ze was heel relaxed en had blijkbaar geen stress voor het feit dat ik vandaag een sidekick was. Suzanne kwam erbij en we konden beginnen. Ik kreeg een koptelefoon op mijn hoofd en werd voor een microfoon geïnstalleerd. En daar gingen we. Tine Moniek on air.

Zelf heb ik geen enkel moment het gevoel gehad dat ik zenuwachtig was. Ik voelde me daar in die studio heel erg op mijn gemak. Ik weet natuurlijk niet hoe het allemaal wel klonk, maar ik denk wel dat ik kan stellen dat ik nog niet vaak zo rustig was met een microfoon voor neus en lippen.

Intussen was technicus Kris ons komen vergezellen. Er werden pintjes bovengehaald en de toon was nog meer gezet. Als enige twee vrouwen in het presentatorenteam staan Tessa en Suzanne wel heel erg goed hun mannetje. Tussen het presenteren door werd er warempel aan acrobatiek gedaan door mijn mede-presentatoren, er werd over baardgroei en dikke buiken gesproken. Over camera's en vreemde berichten in de mailbox. Ik dacht op een gegeven moment: 'Dat zouden de luisteraars ook wel eens mogen horen.'  

De tijd is werkelijk voorbij gezoefd. Ik heb dit ontzettend graag gedaan. Heel erg welkom was ik daar. Zo voelde het toch. On air. Op wolkjes.  Met veel plezier heeft deze airhostess met Jess FM gevlogen.