Dit plein houdt mensen bij mekaar
die op een andere plek wellicht niet
zouden praten met elkaar.
Onze badkamerramen zijn hetzelfde.
Velen van ons wonen alleen.
Verder van de rest verschilt er veel.
Ooit was het hier een klein Chigago.
Nu ritselt de wilg meer rust
in onze levens en onze oren.
Er wordt gespeeld, gezucht, gerutteld.
Er wordt gelachen en geprutteld.
Er wordt gefilosofeerd over het weer.
Wie hier vertrekt komt zelden weer.
In de hemel ziet men hoe een
lege kamer tot nog leger wordt geleegd.
Het regent blaadjes terwijl men trappen klimt.
Men leert hier dat men zich in eenzaamheid verstikt.
Dat chili hier soms wat straffer prikt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten