De uil die leest, die heeft gesproken:
Alles vliegt aan mij voorbij:
fietsers, auto's, voeten, krukken, kinderwagens.
Bijna iedereen kent haast, is op weg.
Misschien nog niet eens halverwege.
Zelfs wie de parkeermeter vult, kent spoed.
Behalve de dames op het terras of
wie vol verwachting naar de etalage tuurt
weet de rust in het gemoed.
De schaduw doet me goed in felle middagzon.
Ik kijk naar wolken en een statig restaurant.
Soms jeuken mijn vleugels als ik een
vliegtuig door de lucht zie klieven.
Maar mijn nest kent teveel goede boeken.
De hele wereld is in mijn verbeelding op te zoeken.
1 opmerking:
mooi gedicht tine ! ik kijk er al naar uit als je komt buurtturen bij mij....
Een reactie posten