TINE ZIET (13): Geluk

Hou U vast aan de takken van de bomen! Kijk alvast eens achterom! Dit is het dertiende stukje dat ik schrijf en het bijgeloof wil dat dit toch een beetje onheilspellend is. Ik zou U kunnen geruststellen en vertellen dat er geen reden is tot paniek. Dat hier geen ladder in schuilt waar U onder moet lopen. Dat er geen zwarte katten in dit stukje ronddolen. Ik zou kunnen schrijven dat er integendeel een witte kater aan mijn voeten zit. Dat ik daarnet een kopje dampende thee balanceerde op mijn voorhoofd zonder morsen.  Maar bijgeloof stopt niet met op te sommen wat er allemaal niet fout liep. Nee, bijgeloof is standvastig voor wie zich erin vastbijt. Negeer daarom beter het cijfer in de titel.

Toen ik deze ochtend opstond, merkte ik dat ik gisterenavond blijkbaar mijn voordeur niet goed sloot. Ik mag van geluk spreken want er kwamen geen boeven in huis terwijl ik vannacht lag te slapen. Ik werd niet opgeschrikt door knallen en rondgooiende stoelen. Dat ik geen kassa heb om te stelen, dat is natuurlijk een klein detail. Niemand wil bestolen worden. Niemand wil ongenode gasten in huis of in zijn zaak.  Wat kunnen we aan dit grote ongeluk doen dat hier in onze contreien misschien al te vaak voorkomt? Volgens cijfers daalt de grenscriminaliteit. Dit door de befaamde grenscontroles. Het ongeluk kan binnenkort ook niet meer met de trein onze stad naar binnen, want er werden camera’s beloofd aan het station. Die camera’s zouden eindelijk een beeld kunnen geven wat er met de fietsen gebeurt en waarom de plaats ’s avonds laat verandert in een ongure plek. Onze stad wordt meer en meer een burcht met ophaalbrug. De inwoners: opgelucht. Een gigantisch bedrag wordt neergeteld voor onze veiligheid.

Zullen we niet altijd over onze schouder blijven kijken? Zullen we niet altijd op onze hoede zijn? Want weten we niet allemaal dat ongeluk niet in een cijfer schuilt, maar in een hoekje op ons wacht om ons onverhoeds te bespringen? We moeten dapper zijn en ons vastklampen aan goede moed. En hebben we geluk? Dan moeten we dat koesteren zodat het groeit.

(verschenen als column in De Weekbode / De Leie op 29/04/16)