IM Meneertje van de Vogels

"Vlak voor ons woont het meneertje van de Vogels. Zo wordt hij hier genoemd. Hij heeft in zijn woonkamer twee kanariepietjes die weigeren te fluiten. Ofwel kregen ze het nooit aangeleerd, ofwel zijn ze ontzettend koppig. Het mannetje zou niets liever willen dan dat de vogeltjes op een dag toch fluiten. Dus kocht hij ooit een plaat met vogelgeluiden. Die speelt hij nu al vijf jaar aan één stuk door. Behalve als hij slaapt. De plaat is inmiddels al drie keer vervangen. Het is steeds moeilijker zoeken naar zo’n ding. Elke dag, als een soort ritueel gaat hij voor de vogelkooi hangen en zegt: ‘Fwiet, fwiet, fwiet, kanariepiet!’ en hoopt dat ze op een dag toch iets terugzeggen. Een ‘piep’ zou mooi zijn. Maar hij zou minstens even tevreden zijn met een ‘beu’ of een ‘hihihi’!"

Dit is een flardje 'Vuile Was' dat ik in 2014 schreef. Vandaag hoorde ik dat het meneertje van de Vogels overleden is. Ik vind dat ontzettend droevig. Gelukkig is hij na zijn kanaries gegaan. Als eerbetoon ga ik straks in alle stilte de avondvogels beluisteren op mijn koertje. Lieve Meneertje van de Vogels, je bent nu zelf uitgevlogen. Jouw liedje is uit. Ik fluit je als een zanglijster na. Het gaat je goed.!