dinsdag 26 mei 2020

TINE ZIET (220): Flessenpost

Wie me vrijdag fietsend tegenkwam, verwarde me wellicht met een glasbak op twee wielen. Ik maakte een verdacht kletterend geluid als ik over steentjes reed en mijn uitpuilende fietszakken klepperden in de wind, zodat het ook helemaal geen geheim was: ik fietste met schijnbaar lege wijnflessen rond. Meer nog: er kwam er elke stopplek eentje bij. Sommige bewoners in Moorsele zagen me in de voortuin van hun buren wanhopig naar een fles zoeken. Ook deze week zal ik in Moorsele en Wervik weer met flessen onderweg zijn. Mijn jongste leerlingen bevinden zich al weken op een zelfverzonnen eiland en in mijn gecreëerde functie van eilandpostbode verzamel en bedeel ik deze week flessenpost. Ik neem elke job serieus. Vooral de gekke.

Natuurlijk durf ik ook te bekennen dat ik afgelopen weken al een paar keer naar de glasbak ben gefietst met flessen zonder boodschap. Alvorens jullie zich massaal zorgen maken: dit was voor deze periode misschien minder het geval, dat klopt, maar ik stapelde de flessen dan gewoon op op mijn koertje. Nu zie ik het als een welgekomen fietspauze tussen het thuiszitten door.

Er wordt gezegd dat er nu thuis meer alcohol wordt gedronken. Dat klopt natuurlijk: we kunnen het nergens anders meer doen. Al zijn er toch mensen te vinden die weigeren om thuis een druppel alcohol te drinken. Sociale drinkers, die alleen in het gepaste gezelschap drinken bijvoorbeeld. Of mensen die het als een ‘Tournée Minérale Extended’ zien. Die zijn natuurlijk dapper en koppig, vooral als ze voordien grote drinkers waren. Wisten zij veel dat het zo lang zou duren…

Sommige vrienden en vriendinnen zouden eigenlijk elke dag naar de glasbak moeten fietsen, maar vergaten dat te doen en zitten bijgevolg met een overdaad aan lege flessen in huis. Als ze de walk of shame niet zien zitten, kunnen ze er nog een flessenpostproject van maken. Briefjes schrijven naar elkaar en op de drempel gaan zetten. Want zitten we niet allemaal een beetje te lang op ons eiland?

(verschenen als column in KW Kortrijk-Menen-Waregem op 22/05/20)

Geen opmerkingen:

TINE ZIET (418): Madeliefjes

  Op eerste dag dat ik de lente voelde, bezocht ik met mijn moeder mijn vader. Nu ze niet meer met de fiets rijdt, geraakt ze er zelf niet m...