Er is wat aan het gebeuren! Leerlingen van scholen doen aan
‘plogging’. Dat klinkt hip en dat is het eigenlijk ook. ‘Ploggers’ lopen of
joggen wat rond en ze rapen daarbij ook nog eens afval op. Er zijn overal
initiatieven als ‘Mooimakers’. Er zijn
talrijke persoonlijke acties. Ook in onze stad. Ik juich dat toe. Hoe kan je
daar nu ook tegen zijn? Greenpeace startte een campagne om wegwerpplastic te
verbieden. Steeds meer winkels doe het zonder plastic zakjes tenzij ze
recycleerbaar zijn. In de toekomst komt er statiegeld op PMD. Sommige winkels
slagen er zelfs al in om volledig zonder verpakking dingen aan de man te
brengen. Sommige snackfoodzaken leveren de hele bestelling in gerecycleerd
verpakkings-materiaal. Bij sommige handelszaken krijg je extra punten op je
spaarkaart als je zelf een tas meebrengt. We gebruiken massaal onze eigen
katoenen tote bag of stevige boodschappenmand bij het boodschappen doen. Als ik
in mijn buurt iets zie rondwapperen, raap ik het meestal ook op. Kortom: we worden almaar bewuster. Maar en
dat is toch onbegrijpelijk: het is niet genoeg: overal tiert afval weliger dan
ooit. In grachten, op pleinen of zomaar op straat. Waar komt dat toch allemaal
vandaan? Wie durft eigenlijk nog zomaar een blikje uit het raam van een
rijdende auto gooien? Wie kan nog zonder verpinken hele zakken achterlaten in
een berm? Wie is nog steeds niet
aangeleerd dat hondenpoep moet worden opgeraapt voordat het over de hele stoep
wordt uitgesmeerd? Gelukkig is er toch wat hoop: blijkbaar wordt de afvalberg
beetje bij beetje minder.
Mag ik trouwens ook even een lans breken voor het zuiniger omspringen
met giftige woorden op het world wide web? Zure lucht wordt er dagdagelijks
zonder kans op gasboetes verspreid. Men heeft het precies nog niet helemaal
door: gal spuwen en opluchting maken de dingen niet altijd schoner dan ze zijn.
Hardnekkiger dan kauwgum is het ongefilterd fulmineren en het kortzichtig
reageren op het net. Een klikje en kijk: “Sorry, het is al weg.” Eens verspreid hecht het zich koppig vast op
eigen smet. Echt.
(verschenen als column in KW Kortrijk-Menen op 19/04/19)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten