Zondag verrasten twee vriendinnen me voor mijn veertigste
verjaardag met een uitje naar Brugge. Het was volop lenteweer dus pikten we een
gezellig terrasje mee op de Grote Markt. We waren niet de enigen. Zoals het
Brugge betaamt, wemelde het er van de toeristen. Het was net nog iets te fris
om het zonder terrasverwarming te doen, maar het was al zonnig genoeg om te
aperitieven. Al is zon geen noodzaak om in dit fijne gezelschap te aperitieven.
We zaten op een terras in een groezelige zaak en dachten: “We laten ons eens
gaan!” en bestelden aan de louche ober alle drie een GinTonic. De duurste.
Volgens de kaart kostte die €15. Wat heel prijzig is. Maar hé, het was ons
eerste terrasje dit jaar en ik werd maar één keer veertig. Omdat de vriendinnen
mij verrast hadden, besloot ik te trakteren. Het bleek een duur traktaat te
zijn: want bij de afrekening bleek dat €15 op de gin sloeg en dat de tonic (en
wellicht ook de terrasverwarming en de dikke komkommerschijven) nog eens apart
moest betaald worden. Wat maakte dat ik aan een kleine €60 lag voor het
aperitiefje! We waren in shock!
Toen we later in een Grieks restaurant (in een zijstraat van
de Grote Markt) nog niet van de schok bekomen nog een GinTonic, elk een
hoofdgerecht en koffie vroegen. Kregen we dit alles voor de som van iets meer
dan €100. Het betrof trouwens dezelfde soort gin en tonic. De komkommers waren
alleen iets minder dik. We kregen er daarenboven nog heerlijke olijven vooraf
en een groot overheerlijk gratis stuk taart achteraf bovenop!
Zon en zotte vriendschap maakt kwistig. Maar niet dom. We weten waar we een volgende
keer zullen landen en waar men ons niet meer zal zien. We hadden het kunnen
weten: als op een terras geen enkele inwoner van de stad in kwestie is te zien,
blijf je beter weg. Als daarentegen een volle bus Japanners de zaak met
mondkapjes binnenwandelt: verlaat dan zo snel je kan ogenblikkelijk het terras.
Zelfs al ben ik inmiddels geen dertig meer, ik heb blijkbaar nog veel te leren!
(verschenen als column in KW Kortrijk-Menen op 05/04/19)
(verschenen als column in KW Kortrijk-Menen op 05/04/19)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten