TINE ZIET (155): Kat

Onlangs kocht ik een paar nieuwe dekbedovertrekken omdat ik opeens bedacht dat wakker worden in een andere kleur me wellicht wel eens goed zou doen. Mijn lieveling is ongetwijfeld het gele. Het scheelt inderdaad enorm. Vooralsnog lijkt het me energie te geven. Al is dat wellicht klinkklare onzin. De stof voelt nu nog heel erg aangenaam. Mijn kat Frieda is ook fan. Maar ik laat haar zelden bij me in bed. Vandaag mag ze. En dat komt zo.

Toen ik deze ochtend wakker werd, lag ze niet op haar vertrouwde plekjes. Bij het roepen kwam ze niet opdagen. De schrik sloeg me ineens om het hart. In mijn hoofd zag ik mij haar ergens met een zaklamp vinden om haar daar op te moeten ruimen, vegen zelfs. Want een kat die niet komt, belooft nooit veel goeds. Opeens bedacht ik dat ik gisterenavond heel even de achterdeur had opengelaten voor een donatie aan mijn vuilniszak. Mijn kat is het niet gewoon om buiten te komen, sinds haar avonturen meer dan zes jaar geleden. Toen liet ze zich herhaaldelijk binnensluiten in een buurhuis dat men renoveerde. Ook mocht ik ze toen eens ophalen in het asiel. Sindsdien heeft ze een heilige schrik voor buitenlucht.  Ze haalt af en toe een frisse neus, maar verder gaat ze niet. Ze begint trouwens op een dramatische manier te miauwen buiten en lijkt dan een echte sirene.

Om het verhaal in deze stukje te laten passen: ik heb haar dus per ongeluk buitengesloten. Ze zat deze ochtend op het dak van de buren en liet haar sirene volop horen toen ik haar riep. Gelukkig voor mij hoefde er geen ladder of ander klimwerk aan te pas te komen, ze kon zelf naar me toespringen. Maar nu lees ik dat er deze nacht een grote elektriciteitspanne was in Menen. Ik lees over alarmen die loeiden, over klokradio’s die niet wekten of mensen die om half zeven wakker schrokken van alle apparaten die opeens weer werkten. Ik vrees dus een beetje dat mijn kat daar voor iets tussen zat. Ja, het is maar een kat. Maar in nood maken die de raarste sprongen. Excuses voor de overlast alvast. Ik hoop dat jullie samen met kat Frieda goed bekomen.

(verschenen als column in KW Kortrijk-Menen  op 15/02/19)