TINE ZIET (142): Single

Het zal veel lezers ontgaan zijn: 11 november is niet alleen de dag van de Wapenstilstand en Sint-Maarten.  Daarenboven is het ook Nationale Vrouwendag. Al was daar eigenlijk wel bitter weinig over te horen.  Het is sinds kort ook Singles’Day. Ik ben al jaren single, maar ik had er eerlijk waar nog nooit van gehoord. Alweer een dag in het leven geroepen om extra geld te verdienen. In dit geval aan alle alleenstaanden. Zo kreeg ik mails van allerlei winkels om mezelf maar eens in het zonnetje te zetten als single. Hoe die winkels weten dat ik single ben: het zal me worst wezen.  Zouden die winkels niet beseffen dat je als je single bent, dat het dan eigenlijk elke dag Singles’Day is? Elke dag kan ik mezelf verwennen, als ik dat wil tenminste. Ik kan mezelf ook zielig en alleen vinden. Ook dat is mijn eigen keuze.  Ik herinner me ooit dat ik jaren geleden in een warenhuis een boeketje bloemen kocht en de mannelijke kassier zei dat hij het spijtig vond dat ik die bloemen zelf moest kopen. Ik heb hem toen gezegd: “Iemand moet het doen.” Dat is eigenlijk mijn motto gebleven. Als niemand dat extra beetje lief is voor mezelf, probeer ik mezelf dat liefs cadeau te doen.

Het is niet dat ik kost wat kost single wil blijven. Of dat ik trots ben dat ik het ben. Begrijp me niet verkeerd. Als ik nog op iemand bots, weet ik gegarandeerd: ik laat dat etiket ‘alleen’ met graagte van mijn lijf overtatoeëren. Ik zal met alle plezier een cadeautje kopen voor die liefste, ook als er geen aanbiedingen in mijn mailbox schuiven. Spontaan zal ik mijn zelfliefde aan een ander besteden. Niet alles natuurlijk. Eigenliefde went wel in die mate dat je je eraan gaat hechten. Soms voelt dat als vloek. Je gaat niet meteen voor om het even wie je brandstof tot klein geluk opgeven.

Misschien zou ik er niet over moeten schrijven. Wie weet schrikt het af of lijkt het op een open vacature. Waar ik eigenlijk stil wou bij staan is dit: 365 dagen in een jaar. Eens om de 4 jaar zelfs een dagje meer. Elke dag is er wel ergens reden tot feest. Dag van de grote vrede: ja! Nationale Vrouwendag: ja! Snoepjesfeest: ja! Maar allenigheid is eigenlijk echt geen reden om te vieren.

(verschenen als column in KW Kortrijk-Menen  op 17/11/18)