maandag 18 juni 2018

TINE ZIET (122): Beet


Elk jaar nemen ze me in de maling. Elke zomer voel ik me een of andere hoofdprijs: dekselse insecten nemen mij dan ook behoorlijk beet. Alhoewel dat het tot nu toe eigenlijk wel meeviel. Zondag paste ik opeens in geen enkele schoen meer. Een reusachtige geïnfecteerde bult op mijn wreef zorgde er bijgevolg voor dat ik noodgedwongen thuisbleef. Meer nog: het snode rode heuveltje kluisterde me eigenlijk ook aan bed. Al is dat natuurlijk overdreven. Blootvoets in huis kan zonder enig probleem. Maar omdat dit zo hard gejeukt had ’s nachts, had ik amper geslapen en was ik hondsmoe. Een dagje platte rust: het doet een mens vaak goed. Met de ramen open hoorde ik mooie flarden zomer. Dankzij die spin of mug deed ik nog eens aan bingewatchen en sliep gaten in deze lentevolle dag. Ik zou Moeder Natuur dus eigenlijk op mijn blote knieën moeten bedanken.  Zonder haar was ik deze week wellicht ingevlogen met een lege batterij.  Dat ik die later die avond toch op mijn pantoffels naar de frituur gleed: wie kan dat wat schelen? Wordt dat in mijn stad nog opgemerkt, eigenlijk?

Nu, om me troosten voel ik me vaak een dromerig personage in mijn eigen fantasieroman. Natuurlijk had ik niets liever gehad dat één of andere prins me was komen schaken naar zijn luchtkasteel . Zolang ik mijn muiltjes maar in de kast mocht laten, zou ik me voorbeeldig gedragen. Een lome zondag doorbrengend in zijn prinselijke hangmat terwijl hij vruchten in mijn mond propte of koelte toewuifde, was precies iets dat op dat lijf van mij geschreven was. Zucht, die prinsen willen na die jaren maar niet bijten. En als ze al durven bijten, bijten ze vaak op het verkeerde moment. Op een moment waarop ik op hen gebeten ben.  In feite zijn insecten geniepige prinsen, zo moet ik het maar eens zien. Ze houden me soms in mijn toren gevangen en als ze me bijten, is het toch hun manier van zoemend gaarne zien. Trouwens, wie droomt er deze dagen nog van prinsen? Zijn dat nog echte hartelijke helden? Ik moet mijn fantasiebeeld dringend eens van een update voorzien. Dat er dan een tijd van lang en gelukkig is. Misschien.

(verschenen als column in KW Kortrijk-Menen  op 15/06/18)

Geen opmerkingen:

TINE ZIET (415): Fratsen

Het is hier de laatste weken een beetje stil geweest. Dit omdat mijn lichaam op de alarmknop ging staan. Rusten werd obligaat. Mijn kat Frie...