Lilium kijkt haar ogen uit:

Johan Tahon maakte een kunstwerk voor elke inwoner van Menen. Lilium is gratis in het Cultureel Centrum op te halen. In mijn wekelijkse rubriek in KW Kortrijk Menen opperde ik dat we een speciale plaats aan haar kunnen geven. Vandaag gaf ik haar een plekje, dat bij de geschiedenis van mijn straat past: aan het raam.

Blijkbaar was ik de enige inwoner van de Koningstraat die tot nu toe haar kunstwerk ging ophalen. Daar moest ik toch iets aan doen? Nu staat ze voor iedereen in een stolpje te kijk. Want ,ja, ze is wat wankel. Zeker met een raamkat in huis. 

Speciaal voor haar kocht ik bloemen en schreef dit kersverse raamgedicht over mijn straat:

Lilium kijk haar ogen uit:

Naast haar ratelen kinderwagens,

piepen fietsen, wordt verhuisd,

zwalpt het laatste glas naar huis.

Er wordt gehuppeld. Honderduit.

Geroddeld en gewacht op mooier haar.

Er wordt vaak schuifelend geschoven.

Men spreekt hier elke taal

die er voor handen is

met woorden en met daden.

Men werkt, men brult, men huilt.

Dit is de koning der levensechte straten.

Lilium kan het verwonderen niet laten.