Deze dagen loop ik mezelf weer wat voorbij met een teveel
aan activiteiten. Het is druk op het werk en in mijn hoofd en bovenal zijn er
gewoonweg veel te veel leuke activiteiten gepland met mijn familie en in mijn
stad. Daardoor komt het dat ik soms niet op mezelf lijk. Daardoor komt het ook
dat ik gisteren in de broodjeszaak een ‘blootje’ bestelde in plaats van een
broodje. Een ‘blootje tropico’. Met rode wangen verliet ik haastig de zaak en
ik bedacht dat mijn verspreking misschien ook niet zo toevallig was. Misschien
snakte ik naast het gewone broodje ook naar een tropisch eiland waar ik
schaamteloos kan ontspannen. We hadden de zon even op haar hoogtepunt, ze
verdween en liet een lightversie van zichzelf achter om ons aan op te laden. We
hebben het weer koud, de benen worden weer bedekt en we jammeren weer in plaats
van ons gewillig uit te strekken in het groene van het gras. Verlangen we niet
allemaal stiekem naar een ‘blootje tropico’?
Terwijl ik dit schrijf vallen regendruppels uit de lucht. Ik
hoor het water kletteren tegen mijn ruit en ik zit op mijn eigen eiland in mijn
huis. De avond valt. De kat snort naast me en wiebelt een klein beetje vervaarlijk
met haar staart als ik haar aai. Op mijn hoede ben ik en ik geef het toe: ik
denk al vaag aan morgen en wat er van me zal worden verwacht. Ik geniet nog van
de rust die me vandaag nog gegund is. Straks ga ik dobberen in een zee van de
meest bizarre dromen. Dat weet ik nu al, zo gaat het al jaren. Wie eens vrijwillig
wil figureren in mijn nachtelijk onderbewustzijn mag gerust auditie komen doen.
Maar kom dan achteraf niet bij mij klagen over welke rol je daar werd
toebedeeld. In mijn dromen loopt er werkelijk niets gesmeerd.
Wat een bekentenissen hier! Eigenlijk zet ik me wekelijks
voor jullie in mijn blootje bedenk ik hier aangekleed. Ik bepaal alleen welk
stukje ik van mezelf laat zien. Wie niet kijken wil, hoeft me niet te lezen.
Dat ik tot deze dit stukje kom dankzij een doodgewoon verstrooid belegd broodje
met ananas, kaas, cocktailsaus en hesp. Nu ben ik natuurlijk heel erg
nieuwsgierig naar wat een ‘blootje préparé’ in mijn hoofd zal doen. Ik hou jullie vanzelfsprekend op de hoogte!
(verschenen als column in KW Kortrijk-Menen op 04/05/18)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten