Vorige week lanceerde ik weer een anti-verzuringsactie voor mijn FB-vrienden.
Nadat ik weer allerlei postjes zag verschijnen met 'welk dier ben ik?' in welk stad moet jij wonen?' 'welk kleur ben jij?' bedacht ik dat mijn vrienden in soort identiteitscrisis moesten verkeren. Wie mijn status met een duim beloonde, beloofde ik hun ware identiteit te onthullen.
Vijfenzestig verloren zieltjes zette ik met een mooie hommage in de spotlight. Ik wees hen als het ware de weg in het duister.
Heerlijk om te doen. Tine Moniek: de herder van de verloren kudde.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Laten we het eens over de olifant in de kamer hebben. Ja, ik weeg teveel. Dat er in mijn medisch dossier 'obees' staat, dat ik daard... -
Toen ik twaalf jaar geleden naar deze stad verhuisde, verklaarden mijn familie en vrienden me gek. Ze dachten toen al dat ik naar de margin...
-
Afgelopen week vertoefde ik in mijn eentje in Krakau. Hier een eerlijk reisverslag. waarin natuurlijk niet tot in alle details zal worden g...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten