Aan wie er lag,
Misschien ken ik jou. Dat zal nog blijken.
Wellicht ken ik je niet.
Aan je vorm te zien, ben je een vrouw of lichte man.
Ik gok je ouder dan vijftig. Maar zoals ik je zag, weet je dat niet.
Lag je zonder kleren toen men je vond? Lag je in de zon?
Als ik heel hard denk, lag je in een bed alleen te wezen.
Waarom dat beeld? Geen flauw idee.
Toen men je naar binnendroeg, fietsten twee lachende meisjes voorbij.
Ze droegen korte rokjes en geen mouwen.
Hun zomer net begonnen. Zij zagen je niet.
Onbekommerd.
Er was een man die deed alsof hij niet keek. Zijn borst was bloot.
Ik las iets van schrik in beide ogen. Hij fietste sneller dan daarvoor.
Ik reed voorbij met blauwe wagen en schrok om je te zien.
Ze rolden je in doek naar binnen.
Je leek me zo naakt.
Ineens miste ik een kist.
Het was een warme dag vandaag.
Het was je allerlaatste.
En ik was het die naar je zwaaide.
Na de schrik.
Om de hoek.
Je was vast heel moe.
Het gaat je goed.
x
zaterdag 26 juni 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
TINE ZIET (479): Sutra
Zondagnamiddag werd ik getrakteerd op de adembenemende dansvoorstelling ‘Sutra’. In die voorstelling laat choreograaf Sidi Larbi Cherkaoui m...
-
Het ziet er niet rooskleurig uit voor mij. Ook dit jaar heeft Cupido niet op mij geschoten. Alhoewel ik zaterdag tijdens het Lerarenconcert ...
-
Waar waren jullie? Lagen jullie in bed? Zaten jullie ergens vrolijk te ontbijten? Ruimden jullie de sporen op van een of ander nijdig feestj...
-
Het woord ‘eenzaamheid’ is afgelopen dagen nog nooit zoveel uitgesproken. Blijkbaar voelt de helft van de Vlamingen zich soms eenzaam. De ‘s...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten