Lieveling,
Misschien valt het je lastig te bemerken dat ik niet over jou schrijf.
Liever schrijf ik vandaag over mij. Eén keer.
Ook ik leef namelijk. Vertel me niet, dat je dat niet weet.
Mijn tijd verdeel ik aardig tussen muren.
Maar tussen mensen ook. Die heb ik lief.
Ook ik sta op en word verliefd. Bijvoorbeeld.
Zelfs ik word door adem aangeraakt. Of heb het zwaar.
Vergeef me dat ik zeg hoe het met me gaat.
Dat is toch wat je doet als je denkt dicht bij iemand te staan.
Je oppervlakkigheid greep me zonet bij de keel en wel door merg en been.
Eerlijkheid gebiedt me dit te zeggen: dat was niet voor de eerste keer.
Liever dood ik ons nu met een snelle veeg, dan dat ik jou nog één seconde met mijzelf verveel.
Lastig valt me dat. En kijk: ik zucht! Excuus daarvoor.
Wees jij voortaan maar in je eigen lucht gezeten!
Je bent jezelf gegund! Echt waar! Je bent geweldig jij!
x
vrijdag 18 juni 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
TINE ZIET (420): Belofte
Sinds ik in een interview heb verklapt dat ik aan het roman werk, krijg ik af en toe eens de vraag of het nu al wat wordt. Ik moet dan eerl...
-
Omdat enkele vrienden met hun band NeXt op Ratrock optraden, besloot ik nog eens mijn bottines en netkousen uit de kast te halen en me naar ...
-
Toen ik twaalf jaar geleden naar deze stad verhuisde, verklaarden mijn familie en vrienden me gek. Ze dachten toen al dat ik naar de margin...
-
In mijn klassen heb ik een erg mondige leerling die er erg trots op is dat zijn vader in een ambachtelijke slagerij werkt. Elke les wordt we...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten