TINE ZIET (49): Jeugdbeweging

Momenteel zit mijn kat Frieda op de keukenvloer zich te vermaken met een simpel elastiekje. Af en toe strooi ik bewust een elastiekje voor haar neer. Voor haar is dit pure ontspanning. Ze kan zich daar een hele tijd zoet mee houden. Af en toe rent ze wat lengtes in de woonkamer. De rest van de dag ligt ze liefst dichtbij de verwarming of haar baasje.  Als ik haar op tijd en stond aai en wat aandacht geef en op tijd haar voederbakje vul, is ze best een gelukkige kat.

Wat hebben wij nodig om ons te vermaken? Beslist meer dan een simpel elastiekje. Kritische lezers zullen zelfs meteen opmerken dat rekkertjes niet eens veilig zijn.  Dat het onverantwoord van me is, dat ik mijn kat daarmee laat spelen. Foei, Tine! Maar ons vermaak dus. Wat hebben wij nodig om te ontspannen? Reizen, lekker eten, wellness, sporten, huidmaskers, series, sociale media, muziek. Er is een overaanbod. Vermaak op maat.

Soms heb ik heimwee naar de tijd waarin topontspanning op zondag gewoon in de jeugdbeweging lag. Alle remmen los! Als ik niet vuil was, was het niet leuk geweest. Als lid vond ik het fantastisch. Maar als leiding was het eigenlijk nog fijner! In de week student zijn en keurig Nederlands praten en op zondag gewoon tienbal spelen in de toiletten. Huppelen in de modderpoel met alle gevolgen van dien.  De perfecte ontlading!  Jeugdbeweging was als het ware mijn elastiekje.

Mijn ouders morden niet. Elke week werden de kleren in de wasmand gegooid en de volgende week lagen ze gewassen in de kast. Ze vonden het oké dat ik met blote benen middenin de winter naar de jeugdbeweging fietste en dat ik op vrijdagavond en zondag vaak wat bleef plakken.  Ik prijs mezelf daar gelukkig mee. Dat die Tine ook eens gewoon naar buiten mocht.

Daarom is het goed dat onze stad besloten heeft om de jeugdverenigingen met een eigen lokaal een jaarlijkse vergoeding uit te reiken. Het verbaasde me eigenlijk dat dat nog niet zo was.  Ik kan er eerlijk waar om spinnen dat er wordt geïnvesteerd in gewoon simpel vermaak. Wat denk je, zullen we nog eens  met z’n allen Dikke Bertha spelen aan de kommel? 

(verschenen als column in de De Weekbode / De Leie op 13/01/17)