Volgende week (op Valentijn) opent in ons stadsmuseum de tentoonstelling met de titel: ‘Om (van) te houden’. Daarin zijn er verschillende collecties te zien. Onder andere de potlodencollectie van fietsende en gezwinde bibliothecaris Bert Seghers. Collectioneren zit ook mij in het bloed. Al voel ik niet de drang om houten schrijfstokjes te verzamelen ondanks het feit dat ik heel erg veel van potloden hou.
Zo verzamel ik liefdesbrieven aan mij gericht. Al zijn dat er verdacht weinig. Veel minder dan ik zelf schreef. Ik maak mezelf wijs dat er ooit een stapel post zal gevonden worden met gemiste liefdespost. Voor mij. Maar dat geheel terzijde. Soms lijkt het alsof ik kassaticketjes spaar. Of fruit. Als ik in mijn kasten kijk, zie ik dat ik een collectie papier aan het vergaren ben. Kattenhaar en stof zijn ook mijn deel, maar die zullen nooit in een museum passen.
Toen mijn moeder onlangs verhuisde, was het duidelijk dat ook zij verzamelde. Steriliseerbokalen met peren en boontjes bij de vleet. Massa’s wasverzachters. Wisten jullie dat die dingen trouwens serieus gaan klonteren op de duur? Flesjes bier die hun houdbaarheidsdatum meer dan tien jaar hebben verstreken. Is hamsteren wel een vorm van bewaren? Uitgescheurde recepten van gerechten waarvan ze nooit zal weten hoe het smaakt. Sommige huwelijkscadeaus nog in hun originele verpakking.
Zou verzamelen aangeboren zijn? Of is dat een slap excuus om niet goed te sorteren en op te ruimen? Misschien in mijn geval wel. Een vriendin van me, zegt dat haar vingers jeuken als ze bij me op bezoek komt. Ze zou het liefst in al mijn kasten roefelen en een grote stapel inhoud ervan in een container gooien. Sinds die bekentenis durf ik haar niet meer uit te nodigen. Ze zou maar nét dat stapeltje liefdesbrieven vinden en ze als onbenullig bestempelen… Dan is zelfs deze dierbare mini-collectie helemaal verschwunden. Weg.
In het geval van mijn moeder denk ik dat ze ons wou behoeden van de honger en de dorst. En dat is ook iets om aan (vast) te houden.
(verschenen als column in KW Kortrijk-Menen-Waregem op 07/02/20)
(verschenen als column in KW Kortrijk-Menen-Waregem op 07/02/20)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten