woensdag 8 mei 2019

TINE ZIET (166): Nippertje


Deadlines zijn een noodzaak hier. Anders komt het er almaar niet meer van. Altijd op de valreep. Steeds weer net dat nippertje. Dit stukje stuur ik net op tijd door naar de redactie. Op vergaderingen ben ik vaak klokslag op tijd. Het is toch iets wat met de paplepel is meegegeven. Op schoolfeestjes arriveerden mijn ouders vaak net tijdens het optreden. Als we met ons gezin om 12 uur afspreken, kan ik er zeker van zijn dat ik als eerste stipt arriveer en mijn oudste broer als laatste. Meer en meer heb ik er een hekel aan als anderen me laten wachten, dus probeer ik vaker op tijd te zijn. Wachttijd zie ik dan heel even als extra tijd die ik zomaar in de schoot kreeg gegooid. Tot het gaat vervelen. Of tot het besef komt dat daarna alweer een nieuwe deadline volgt. En dat klettert er vaak een plasje paniek op mij hoofd. Mensen die mij kennen, weten dat. Kortsluiting. Dan moet ik gewoon wat kunnen ventileren. Mensen die soms met mij samenwerken, vrezen vaak dat plasje. Daarom werk ik vaak alleen.

Als de lente meer en meer te voelen is, weet ik het. Altijd zo net na de paasvakantie. Dan komt er echt van alles op me af.  Dan verandert Tine in een soort bulldozer die deadlines verpulvert. Elk jaar weer voel ik: “Dit was allemaal wat veel.” Maar in mijn agenda blijf ik nieuwe afspraken maken. De energie die ik krijg als ik weer op het nippertje met de hakken over de sloot een finish haalde, zet me aan tot meer. Het is mijn motor tot het doen van nog veel meer. Het is mijn broodnodige portie beweging. Het moment dat er niets meer is dat ik kan halen, vrees ik terecht. Want dan val ik volledig stil. En geef toe: een blok beton wil niemand om zich heen.
Nee, ik ben de som van nippertjes. Van valreep tot valreep spring ik. Ik kan er verder niets aan doen. De deadline geeft mij extra reden tot bestaan. Als ik luidop weer mijn verzameling aan houdbaarheidsdatums vervloek, besef dan: “Er is geen reden tot paniek. Zelfs nu komt alles - net op tijd -wel goed.”

(verschenen als column in KW Kortrijk-Menen  op 03/05/19)





Geen opmerkingen:

TINE ZIET (419): Geduld

Lentezon doet goed. Als ze er is tenminste. Vorige week liet ik zelfs even mijn blote benen uit. Al was dat natuurlijk veel te optimistisch....