maandag 7 november 2016

TINE ZIET (39) : Griezelig

Omdat ik me al een aantal jaren op rij schuldig voelde voor het feit dat ik geen snoep aan te bieden had aan griezelige kinderen op Halloween, besloot ik om voorbije week een kleine voorraad aan te maken en investeerde in zoete vriendelijkheid. Helaas wachtte ik maandag de hele avond vruchteloos met mijn gevulde blikken doos op het geluid van de deurbel of het gebonk op mijn raam. Blijkbaar sta ik intussen op de lijst van ‘Gierige buurtbewoners!’ want geen enkele enge heks vloog op haar bezemsteel voorbij. Geen enkele vertederende vampier stelde me voor om in mijn nek te bijten. Of hadden werkelijk alle macabere monsters van Menen zich verzameld in de Barakken? In elk geval: ik ben dan zelf maar beginnen vreten. Tegen alle verwachtingen in deed ik dat met lange tanden. Snoep smaakt niet meer zoals voorheen.

Misschien is het maar goed dat er geen beschilderde engerds op mijn stoep stonden, want ik kan er eigenlijk niet zo goed tegen. Ook al weet ik wie er onder het kostuum schuilgaat, mijn eerste reactie is toch altijd: “Brrrr!”Hetzelfde heb ik met clowns, goedheilige mannen en hun knechten. Ik schrik me steeds in eerste instantie een hoedje.

Als de griezels niet allen met de Halloweentocht mee stapten, verdenk ik hen ervan een feestje gebouwd te hebben in het ‘Nieuwe Ziekenhuis’ in de Bruggestraat, want dat zou hun laatste kans geweest moeten zijn. Wordt het naargeestig oord met daarin rondgestrooide documenten en naalden eindelijk gesloopt? Dit vervallen en verlaten gebouw mag voor velen een doorn in het oog zijn, voor de zombies en de spoken van deze maatschappij is het een schoon onderkomen.


Zelf heb ik meer schrik voor mensen dan voor gebouwen. Tenzij het het leegstaande huis van de buren betreft. Terwijl ik in mijn troostblik grabbelde, hoorde ik na 21u tegen de muren schrapen. Ik heb de doos dan maar dichtgedaan en opzijgeschoven en ik heb mijn koptelefoon opgezet. Schrik zit niet in een vermomming, in lange donkere gangen of in gigantische webben van bloeddorstige spinnen, nee, ware angst zit gewoon vanbinnen. 

(verschenen als column in de De Weekbode / De Leie op 04/11/16)

Geen opmerkingen:

TINE ZIET (415): Fratsen

Het is hier de laatste weken een beetje stil geweest. Dit omdat mijn lichaam op de alarmknop ging staan. Rusten werd obligaat. Mijn kat Frie...