TINE ZIET (10): Plaats

Vandaag wil ik iets onthullen over parkeren. Parkeren en ik gaan niet goed samen. Dat weet mijn buurt ongetwijfeld al. Op sommige dagen lukt het vlotjes en op andere dagen geef ik het na enkele pogingen op. Soms hoef ik het niet eens te proberen. Of dat hormonaal bepaald is, weet ik niet. In elk geval: ik rij soms uren rond om toch maar die parkeerplek te kunnen bemachtigen die ik voor ogen heb.  Zo reed ik eens naar Lokeren, reed er een uur rond op zoek naar een parking waarin mijn hormonen pasten en reed uiteindelijk terug naar Menen omdat ik niets passends gevonden had. Eenmaal thuis kon ik weer beginnen zweten.

Ik schets even het plaatje. Het plaatje dat bepalend is voor het inschatten van mijn zware dagtaak.  Ik woon in een straat met smalle huizen en een straat met smalle huizen betekent meestal ook dat er amper garages zijn.  Ideaal is het als je je wagen voor jouw gevel kan plaatsen. Daarmee doe je niemand kwaad. Het voelt als een deurmat, een spandoek voor je deur met daarop: ‘Hier woon ik!’ Maar smalle huizen hebben smalle gevels. Bij het aanschaffen van een wagen is het aangewezen daar rekening mee te houden. Hoe meer plaats de auto in beslag neemt, hoe meer gevel er voor nodig is.  Meer auto’s in één huishouden vragen om extra plaatsen.

Met de keuze van de wagen en het aantal wagens in één huishouden wil ik me niet bemoeien. Ik vloek niet als er iemand anders op mijn plekje staat. Als het mij niet lukt, dan parkeer ik ergens anders, waar er wel een plekje is waar ik me in kan manoeuvreren. Parkeren voor de gevel van een ander, heeft wel tot gevolg dat je dan die gevel bezet. Niet iedereen vindt dat leuk. Als er bijvoorbeeld een bestelwagen voor een raam staat, dan wordt het zonlicht uit een huis geweerd.  Parkeren hangt voor mij zo vaak samen met een schuldgevoel. Excuus buren, als het mij weer een keer niet lukt.  Sorry dat ik met mijn Seat uw gevelrust verstoor. Moedig mij gerust aan met een fanfare als ik er eindelijk nog eens in slaag om voor mijn deur te staan. Of nog beter, lieve stad, maak meer gratis vrije plaatsen!


(verschenen als column in De Weekbode / De Leie op 08/04/16)