Het zou een telefoon kunnen zijn waarvan ze wakker springt. Of een deurbel. Ze weet het niet. In elk geval het trekt haar mee. Het trekt haar mee de wereld in. Alsof het zegt: “Je staat hier te lang stil. Je komt nu mee. Zelfs als je niet wilt.”
Het gooit haar neer en bindt haar vast. Het rijdt haar weg en doet veel meer.
Er komt een nacht. Een dag. Ze vindt het leuk. Doet niets verkeerd. Opeens: het gebeurt. Er wordt gezegd: “Nu je voelde wat je miste, moet je weer terug.”
Ze vraagt nog of er losgeld? Het heeft geen zin: neus tikt weer de eigen deur. Zoals dat gaat: vergeten snel die lessen. Drinkt uit de fles een vieze vloer.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
TINE ZIET (488): Troost
Sinds kort bewandel ik een nieuw pad. Ik ga uitvaarten voor in aula’s. Niet als uitdaging maar voor écht. Naast mijn job als juf. Voor sommi...
-
Nu het bekend is, dat ik uit te nodigen ben om te komen meedraaien op de werkvloer, krijg ik natuurlijk aanvragen. Wat de bedoeling is. Zo n... -
Het ziet er niet rooskleurig uit voor mij. Ook dit jaar heeft Cupido niet op mij geschoten. Alhoewel ik zaterdag tijdens het Lerarenconcert ...
-
Waar waren jullie? Lagen jullie in bed? Zaten jullie ergens vrolijk te ontbijten? Ruimden jullie de sporen op van een of ander nijdig feestj...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten