dinsdag 25 augustus 2009

Hoofdstukje (2)

Iemand zegt: "Door het raam ermee.
Dan blijft het staan en is het maan."

Mooi wel toch dat beeld:
een lichtend hoofd dat je kan zien
telkens als je slapen gaat.

Maar elke nacht kijk je het aan.
Het kijkt niet eens terug.
Je zucht jezelf in slaap want
onbereikbaar voor de blote hand en
het krimpt af en toe banaan.

Nee. Ze rolt het dichter naar zich toe.
Zingt: "Au clair de la lune."

Snurkt even later haakje open dicht.

Geen opmerkingen:

TINE ZIET (480): Graniet

Er is niet veel nodig om je het gevoel te herinneren dat je kreeg toen je voor de eerste keer tegen de muur liep. Of dat deksel dat je op je...