Iemand zegt: "Door het raam ermee.
Dan blijft het staan en is het maan."
Mooi wel toch dat beeld:
een lichtend hoofd dat je kan zien
telkens als je slapen gaat.
Maar elke nacht kijk je het aan.
Het kijkt niet eens terug.
Je zucht jezelf in slaap want
onbereikbaar voor de blote hand en
het krimpt af en toe banaan.
Nee. Ze rolt het dichter naar zich toe.
Zingt: "Au clair de la lune."
Snurkt even later haakje open dicht.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
TINE ZIET (488): Troost
Sinds kort bewandel ik een nieuw pad. Ik ga uitvaarten voor in aula’s. Niet als uitdaging maar voor écht. Naast mijn job als juf. Voor sommi...
-
Nu het bekend is, dat ik uit te nodigen ben om te komen meedraaien op de werkvloer, krijg ik natuurlijk aanvragen. Wat de bedoeling is. Zo n... -
Het ziet er niet rooskleurig uit voor mij. Ook dit jaar heeft Cupido niet op mij geschoten. Alhoewel ik zaterdag tijdens het Lerarenconcert ...
-
Waar waren jullie? Lagen jullie in bed? Zaten jullie ergens vrolijk te ontbijten? Ruimden jullie de sporen op van een of ander nijdig feestj...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten