als je als een blok sta je voor schut
zeker in een tram met iedereen die gluurt
- is ze gek? - adem geeuwt en verstopt je
in een boek waarin je verder valt maar niet
meer snapt wat je eigenlijk wel leest
eerder wou je voor de soep gewoon verdwijnen
in de geur van de vingers van een kok die een
laatste maal een ui uit zijn rokken snijdt en
huilt niet voor jou maar dat wil je - wie niet?
eerder wou je voorzichtig voelen hoe doorzichtig
die lijn dan wel mocht zijn die je nooit dacht te
vermoeden maar je struikelde natuurlijk weer eens
veel te opzichtig en te druk terwijl iedereen zag
iemand vroeg de lengte van de pijn en je wist
je weer aanwezig wou weer in goede handen zijn
zondag 20 april 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
TINE ZIET (420): Belofte
Sinds ik in een interview heb verklapt dat ik aan het roman werk, krijg ik af en toe eens de vraag of het nu al wat wordt. Ik moet dan eerl...
-
Omdat enkele vrienden met hun band NeXt op Ratrock optraden, besloot ik nog eens mijn bottines en netkousen uit de kast te halen en me naar ...
-
Toen ik twaalf jaar geleden naar deze stad verhuisde, verklaarden mijn familie en vrienden me gek. Ze dachten toen al dat ik naar de margin...
-
In mijn klassen heb ik een erg mondige leerling die er erg trots op is dat zijn vader in een ambachtelijke slagerij werkt. Elke les wordt we...
1 opmerking:
Ze stond er. Tany Moniek. Ook al dachten ze eerst dat de maan het van de zon ging overnemen. Ze zuchten en dansten in gedachten, ik ben blij dat ik er was
Een reactie posten