Vorige week troepten alle leerkrachten muziek en woord uit het deeltijds kunstonderwijs uit West-Vlaanderen samen in Kortrijk voor de pedagogische studiedag. Het was een drukte van jewelste. Terwijl ik vroeger een beetje onzeker werd van deze dagen, bevind ik me de laatste jaren in een soort flow die zegt: “Laat maar komen!” Het is opeens stukken aangenamer om collega’s uit andere scholen tegen te komen. Misschien omdat ik niet voel dat ik me moet bewijzen tussen die collega’s. Of wellicht omdat ik mezelf stukken prettiger vind zoals ik nu ben.
Ik volgde een workshop over stand-up comedy en mocht daarna
ook nog luisteren naar een tovenaar van licht, die onder andere de muziekshows
van Pommelien Thijs in het licht zet. Niet dat ik die specifieke ambitie heb,
maar wat boeiend om gepassioneerde mensen over hun vak bezig te horen! Ik wens
het iedereen toe: je werk met passie kunnen doen. Het werkt enorm aanstekelijk.
En daarom alleen al was mijn pedagogische studiedag een
succes. Soms heb je aan de energie van anderen genoeg om zelf op te laden. Het
omgekeerde is ook het geval. Zet een paar zwartkijkers samen en ook dit zet aan
tot een samenzwering van geklaag. Het had ook zo’n studiedag kunnen worden.
Positiviteit opslorpen, doet het ook uitstralen.
Enkele vriendinnen gebruiken de term ‘zuigtabletten’ als het
om energievretende vriendschap gaat en ‘bruistabletjes’ over vrienden die
aanstekelijk zijn. Leve de bruis! Leve de energie!
1 opmerking:
Schoon schoon!
Een reactie posten