TINE ZIET (193): Hart

Afgelopen dagen deed ik enkele harten sneller kloppen bij de poëzie van Jotie T’Hooft. Ook zag ik in ons cultureel centrum enthousiaste jongeren uit de regio op een podium het beste van zichzelf geven in een zelfverzonnen wereld. Dit deden ze met bizarre decorelementen en in een absurde taal. Na de voorstelling zag ik hetzelfde enthousiasme terug bij enkele toeschouwers. Zij gingen verwarmd naar huis. Enkele leerlingen zelfs letterlijk, want ze voelden het vuur om ook weer eens op dat podium te staan.

Natuurlijk vindt niet iedereen de gedichten van T’Hooft te pruimen. En na de theatervoorstelling zag ik ook verdacht veel fronsen. We hebben nu eenmaal niet allemaal dezelfde smaak. Zaak is om in dit leven van verschillende dingen te blijven proeven die niet in het dagelijkse leven op je bord komen. We zitten in een gezin, op ons werk, we gaan naar huis en nemen hobby’s. Maar daarnaast valt er wel wat extra te rapen. Dit kan door een simpel schilderij. Een bioscoopbezoek. Een nieuwe muzikale ontdekking. Een reisje in verhalen. We vinden er troost in. Een ontsnappingsroute. Een aanvulling bij wat we zelf voelen. Of het roept vragen bij ons op die ons alleen maar kunnen versterken. Met kunst kan je achter de deur kijken van de dingen. Het raakt je hart aan.

Aan de kunstenaars om dit aanbod voor ons te maken. Hij doet dat in eerste plaats niet voor de centen maar omdat hij iets voelt dat hij moet delen. Noem het een roeping of een drang tot scheppen. Dat gebeurt altijd met een grote portie passie. Zonder is een kunstenaar hoegenaamd niets. Soms is hij zo gedreven dat hij alle zekerheden opgeeft om zijn grote talent met een publiek te kunnen delen. Natuurlijk kan hij niet louter van die passie leven. Een cassière kan met een muzikale ode haar kassa niet vullen en elektriciteit wordt nog niet aangedreven door een magistrale choreografie. Dus natuurlijk hangt er een zeker prijskaartje aan vast.

Mijn hart bloedt een beetje als ik hoor dat cultuur langs de kant geschoven wordt en afgedaan als minder belangrijk. Het weet waarvoor het klopt en dat steekt.

(verschenen als column in KW Kortrijk-Menen  op 15/11/19)