maandag 8 augustus 2016

TINE ZIET (25): Bloemen

Geen zomer zonder zon of zonder bbq. Maar wat zou een zomer zijn zonder bloemen? Hoe mooi kleurt een straat, een tuin, een plein als er maar bloemen zijn? Deze zomer heb ik ervoor gekozen om extra oog te hebben voor hen. Zelf ben ik niet in de mogelijkheid om ze weelderig te laten groeien. Daar heb ik te weinig groene vingers voor. Wel ga ik ze in bloemenjurken bij mensen thuis roemen met een zelfgeschreven ode, want ze met taal bedanken voor hun komst, dat kan ik dan weer wél.

Vaak staan we te weinig stil bij bloemen. Ze komen er lang niet altijd spontaan. Dankzij De Wereldtuin is er bijvoorbeeld meer kleur rond het Vander Merschplein. Men zaaide lobelia’s en ‘deelde’ die eenmaal in bloei uit aan de buren van het plein. Wat een fris idee! Niet alleen komt hiermee meer kleur op straat. Meer bijen dus meer honing. Ook is er zoiets als samenhorigheid. Allemaal samen maakt men het plein fleuriger en bijgevolg de stad mooier.

Hoe verschillend al die bloemen allemaal zijn, hoef ik niet te vertellen. Zoveel soorten. Zoveel kleuren. En wat een aanbod aan geuren! Mochten jullie het al vergeten zijn, ga gerust eens in een bloemenwinkel langs en trakteer jezelf op een boeket. We mogen zelf ook eens in de bloemetjes worden gezet.  Want net als bloemen, mogen ook wij bloeien. We knappen er zo heerlijk van op. Net zoals er verschillende soorten bloemen zijn, zijn er ook variaties in mensen. Zoveel soorten. Zoveel kleuren. En wat een aanbod aan geuren!  Samenleven is een boeket maken, samen bloeien. Dat valt niet altijd mee. Wat als je moet samen bloeien met een soort die haat? Een variant die op het leven spuugt of katjes als voetbal gebruikt?

Het maakt ons allen wat verlept als we eraan denken. Of we denken te weinig na en zouden omhaal die bloem uit de vaas halen zonder te bedenken dat een boeket dan wat armtieriger wordt, de vaas wat armer. Sommigen worden al geknakt voordat ze de kans kregen om te bloeien.  Het is zo moeilijk. Het is een hele klus. Daarom alleen al, moeten we bloemen op onze blote knieën danken dat ze zo heerlijk fleurig bij ons willen bloeien. 

(verschenen als column in De Weekbode / De Leie op 05/08/16)

Geen opmerkingen:

TINE ZIET (415): Fratsen

Het is hier de laatste weken een beetje stil geweest. Dit omdat mijn lichaam op de alarmknop ging staan. Rusten werd obligaat. Mijn kat Frie...