donderdag 12 februari 2015
Droom (44):
Je hijgt nog na, de vlammen zitten nog op het lijf en op het laken. Het huis waarin je woonde met daarin wie altijd bij je was: je vader, moeder, zus en broers. Ze hadden kort daarvoor beslist dat jij er eindelijk bij mocht horen, nu je eindelijk volwassen was. Morgen haalden ze jou op. Alles was klaar voor je komst. Maar het dak was te zwaar met jouw kamer, stortte in tot er een vlammenzee ontstond. Iedereen streed op eigen wijze en werd zonder afgedekte slapen weggevoerd. Behalve dan je huis dat je thuis moest worden en de verkoolde hond die je nooit had.
Sinds ik groot ben, blijkt de dood iets om voor te vechten. Sinds ik groot ben, ben ik onbeholpen klein.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
TINE ZIET (419): Geduld
Lentezon doet goed. Als ze er is tenminste. Vorige week liet ik zelfs even mijn blote benen uit. Al was dat natuurlijk veel te optimistisch....
-
Omdat enkele vrienden met hun band NeXt op Ratrock optraden, besloot ik nog eens mijn bottines en netkousen uit de kast te halen en me naar ...
-
De eerste zomer waarin alles weer als vanouds kan doorgaan, vraagt natuurlijk om een nieuw zomerproject. Deze keer laat ik #verstript op jul...
-
Toen ik twaalf jaar geleden naar deze stad verhuisde, verklaarden mijn familie en vrienden me gek. Ze dachten toen al dat ik naar de margin...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten