maandag 18 februari 2013
Er is altijd iemand
Op zondag 10 juni 2012 opende ik mijn schrijfkamer in de mansarde van mijn huis in Menen. Ik deed dat met de hulp van mijn billen. Iedereen die toen met mij de steile trappen besteeg, beloofde ik een gedicht.
Het heeft even geduurd, maar uiteindelijk is het toch gelukt.
Alle gedichten staan hier verzameld.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
TINE ZIET (480): Graniet
Er is niet veel nodig om je het gevoel te herinneren dat je kreeg toen je voor de eerste keer tegen de muur liep. Of dat deksel dat je op je...
-
Het ziet er niet rooskleurig uit voor mij. Ook dit jaar heeft Cupido niet op mij geschoten. Alhoewel ik zaterdag tijdens het Lerarenconcert ...
-
Waar waren jullie? Lagen jullie in bed? Zaten jullie ergens vrolijk te ontbijten? Ruimden jullie de sporen op van een of ander nijdig feestj...
-
Het woord ‘eenzaamheid’ is afgelopen dagen nog nooit zoveel uitgesproken. Blijkbaar voelt de helft van de Vlamingen zich soms eenzaam. De ‘s...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten