Lentedag als statusupdate: zomaar - het hoeven niet altijd reisjes naar Berlijn te zijn.

*** staat op met een dijbeen in haar oor *** gromt een sms terug dat hij beter kan zwijgen *** doucht de zandkorrels van haar lijf *** ontbijt met de kat op de printer *** blokkeert bij een stukje Komrij *** geeft haar fiets de sporen *** zorgt voor een leuke soundtrack bij haar kapsel *** grijpt een bejaarde bijna bij de kraag omdat hij de doorgang naar haar trein belemmert *** hijgt uit met Yann Mantel *** hoort een kleuter wel meer dan dertig keer jammeren: "Moeten we hier niet uit?" en denkt hierbij liefdevol: "Als je mama nu niet ophoudt met kennismaken met haar buurman en eindelijk eens naar jou luistert, schop ik haar er nog niet uit." *** schaamroodt om de masturbatie-scène onder haar ogen *** krijgt slecht nieuws dat er geen is *** heeft blijkbaar abnormale oorschelpjes want ze blijft moeilijkheden ondervinden met de doppen van haar mp3-speler *** schrijft iemand iets over koekebrood en rozijnen *** bedenkt dat ze de smaak hiervan erg mist *** schrikt van het feit dat het romanpersonage 'zomaar' van geslacht verandert en stelt haar lezersblik in vraag *** haalt opgelucht adem als ze leest en herleest dat een achtienjarige jongen zomaar op een dag ongesteld kan worden *** speurt tree voor tree naar haar afspraak *** wandelt de Kunstberg op *** wandelt de Kunstberg af *** wandelt de Kunstberg op *** toont voor het eerst dit jaar haar Lerarenkaart en schrikt van de foto *** is niet welkom voor het feestje in de Bozar *** krijgt zonder het betalen van een gids een deskundige inleiding op het werk van Luc Tuymans *** komt onverwacht naast Tuymans zelf te staan maar vlucht weg voor de camera *** wandelt tussen nieuwe kleuren en onverwachte lijnen *** ziet kinderen kunstwerken op een spontane en sublieme manier natekenen *** kijkt uiterst gefascineerd naar de compilatie filmbeelden en weet nu al dat ze over een rare vrouw met vogel gaat dromen *** zoekt de schildpad *** mag met haar gezelschap geen koffie drinken in de Bozar Brasserie omdat je dat niet keurig met mes en vork kan doen *** merkt dat vegetarische broodjes een uitgestorven diersoort kunnen zijn *** schrikt van de rozijnen in haar brood, maar mist de koek *** drinkt een sapje dat duurder is dan wijn *** koopt bijna een verlovingsring op een marktje in Brussel, omdat ze met lente-dagen als deze wel zou kunnen trouwen. Maar de gedachte aan alle dagen pollen kussen, doet haar geldbeugel terugdeinzen *** krijgt een strook goedkoop parfum op haar snor gesmeerd *** staat in Brussel Centraal en denkt: is dit nu centraal op de landkaart? *** dankt Lies *** moet ineens bedenken wat ze donderdag gaat doen, maar staat volledig met haar blauwe schoenen in het zonnige heden van nu *** is een pageturner *** hoort door de oortjes van haar soundtrackmachientje heen een hedendaags gezin het noorden zoeken *** moet beslist onthouden dat ze moet opzoeken of er een crematorium bestaat dat wassen lichaamsdelen verbrandt als lopende herinnering aan doden *** betrapt de kaartjesknipper op een hummeltje *** ziet hoe pluizen dansen op muziek *** fietst gezwind de haren uit de oren *** ziet dat reigers ook zondagsdieren zijn *** twijfelt maar fietst door *** ziet een trouwring die niet langer om een vinger zit *** luistert met haar moeder naar een ruimteschip dat landt terwijl die zegt: "Dat ik dat nog mag meemaken!" *** stelt blij vast dat de ooievaar boven haar dak nog wat extra rondjes maakt *** maakt zichzelf en de zwangerkat gelukkig met het inschakelen van het croque-apparaat *** en een hart dat opspringt *** en een hart dat zucht *** kan voortaan vetjes kussen *** smaakt naar appel-kers *** verkoopt bouwmateriaal alsof het geen herinneringen zijn *** zeeft uit deze dag ambrozijn uit het venijn.