zondag 18 januari 2009

Woesh!

Windstil?
Maar het waait!

Onder een bijzondere scanner zou men het zien: letters - letters - letters van in het vlees tot in het bot. 'Gedichtendagvirus' zou het verdict luiden.

Waarom toch telkens weer dat gespurt en dat gesputter voor die laatste donderdag van de maand januari?
Omdat het moet.
Omdat het voelt.
Omdat het er toe doet.

Zit alvast op het puntje van de stoel.
Op 29 januari 2009 ziet iedereen wat ik met dit virus doe.

Geen opmerkingen:

TINE ZIET (447): Euforie

Er zijn weinig dingen die zo kunnen opladen als een wandeling. Zeven jaar geleden had ik dit nog een uitspraak gevonden die bij de dagtrippe...