Windstil?
Maar het waait!
Onder een bijzondere scanner zou men het zien: letters - letters - letters van in het vlees tot in het bot. 'Gedichtendagvirus' zou het verdict luiden.
Waarom toch telkens weer dat gespurt en dat gesputter voor die laatste donderdag van de maand januari?
Omdat het moet.
Omdat het voelt.
Omdat het er toe doet.
Zit alvast op het puntje van de stoel.
Op 29 januari 2009 ziet iedereen wat ik met dit virus doe.
zondag 18 januari 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
TINE ZIET (420): Belofte
Sinds ik in een interview heb verklapt dat ik aan het roman werk, krijg ik af en toe eens de vraag of het nu al wat wordt. Ik moet dan eerl...
-
Omdat enkele vrienden met hun band NeXt op Ratrock optraden, besloot ik nog eens mijn bottines en netkousen uit de kast te halen en me naar ...
-
Toen ik twaalf jaar geleden naar deze stad verhuisde, verklaarden mijn familie en vrienden me gek. Ze dachten toen al dat ik naar de margin...
-
In mijn klassen heb ik een erg mondige leerling die er erg trots op is dat zijn vader in een ambachtelijke slagerij werkt. Elke les wordt we...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten