dinsdag 21 oktober 2008

Meestopper

Toen haar zus enkele maanden geleden maar geen moeder werd, ontdekte Tany Minoek! de meemoeder. Een etiketje dat perfect op haar grote voorhoofd paste.
Intussen is ze al een tijdje meemoeder af.

Op haar voorhoofd kon het niet lang leeg blijven. Na meemauwer (de katten moesten het nog leren) en de meezweter (ze zit zowaar op fitness, maar wacht nog steeds op haar eerste zweetbeurt) is er plaats voor de mee-stopper-met-roken. Dit laatste bedekt niet alleen letterlijk het hele hoofd inclusief meervoudige onderkinnen van Tany. Haar hele lijf moet eraan geloven.

In het huis van Tany was er lang een Roker. Hij rook de gordijnen bruin. Hij rookte nicotine op de ramen. Hij rookte tabak op het toetsenbord. En bovenal: hij rookte de parkieten bijna gaar.

Sinds kort is de Roker Niet-Roker en (onder invloed van winegums, koffie en ijskoude kalkoen)is de hele woonkamer onherkenbaar netjes.
Tany heeft het ontzettend moeilijk om de woonkamer onherkenbaar te houden. Iedere keer als er weer een rommeltje op stapel ligt, denkt ze: "Niet doen." en "Laat dat!" Hij laat immers ook wat... En nog ook nog eens heel wat. Maar als Niet-Roker even niet in de buurt is, legt ze af en toe een stapel neer voor de goede orde. Dan gooit ze haar vieze sokken voor even op de vloer, kruimelt chips op het toetsenbord en licht een paar keer de aansteker op. Om daarna alles vliegensvlug weer op te ruimen. Want ook zij stopt op haar manier met roken (inclusief winegums - vooral winegums).

Alleen de parkieten hebben het niet echt moeilijk met de onherkenbare plaats bovenaan de kast. Ze piepen en springen vrolijker. Frisser. Als herboren.

Geen opmerkingen:

TINE ZIET (447): Euforie

Er zijn weinig dingen die zo kunnen opladen als een wandeling. Zeven jaar geleden had ik dit nog een uitspraak gevonden die bij de dagtrippe...