Sabbat
Honderd paraplu's tikken tegen het raam
en het regent kaddisj kaddisj kaddisj.
Een man zegt:"Mijn grootmoeder was zeep." en "Ik kom uit Japan."
Een jongetje huilt: "Ik wou nu eens joden."
De poort houdt zich stil als de doden.
Wij zien slechts de soep naar beneden
een kauwgum die zwijgt.
Opeens slaat iemand een kruis
en fluistert een naam.
De vrouw in de lamp gloeit als vermoord.
Alle handen tikken als straf
het eigen hoofd af.
De tuin kleurt mooi naast het graf.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
TINE ZIET (447): Euforie
Er zijn weinig dingen die zo kunnen opladen als een wandeling. Zeven jaar geleden had ik dit nog een uitspraak gevonden die bij de dagtrippe...
-
Laten we het eens over de olifant in de kamer hebben. Ja, ik weeg teveel. Dat er in mijn medisch dossier 'obees' staat, dat ik daard...
-
Toen ik twaalf jaar geleden naar deze stad verhuisde, verklaarden mijn familie en vrienden me gek. Ze dachten toen al dat ik naar de margin...
-
Afgelopen week vertoefde ik in mijn eentje in Krakau. Hier een eerlijk reisverslag. waarin natuurlijk niet tot in alle details zal worden g...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten