Sabbat
Honderd paraplu's tikken tegen het raam
en het regent kaddisj kaddisj kaddisj.
Een man zegt:"Mijn grootmoeder was zeep." en "Ik kom uit Japan."
Een jongetje huilt: "Ik wou nu eens joden."
De poort houdt zich stil als de doden.
Wij zien slechts de soep naar beneden
een kauwgum die zwijgt.
Opeens slaat iemand een kruis
en fluistert een naam.
De vrouw in de lamp gloeit als vermoord.
Alle handen tikken als straf
het eigen hoofd af.
De tuin kleurt mooi naast het graf.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
TINE ZIET (420): Belofte
Sinds ik in een interview heb verklapt dat ik aan het roman werk, krijg ik af en toe eens de vraag of het nu al wat wordt. Ik moet dan eerl...
-
Omdat enkele vrienden met hun band NeXt op Ratrock optraden, besloot ik nog eens mijn bottines en netkousen uit de kast te halen en me naar ...
-
Toen ik twaalf jaar geleden naar deze stad verhuisde, verklaarden mijn familie en vrienden me gek. Ze dachten toen al dat ik naar de margin...
-
We weten al veel langer dan vandaag dat het nieuws lang niet altijd vrolijk maakt. We vinden dingen al erg als het wat verder van onze deur ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten