Naar aanleiding van World Kindness Day en kleine onderhuidse spanningen in de groep had ik het met de leerlingen op maandag even over vriendelijk zijn. Ik vroeg hen eens na te denken over het laatste moment dat ze vriendelijk waren geweest. Sommigen moesten lang denken, ook al ervaar ik de klas als lief en enthousiast. Sommigen vonden zichzelf lief omdat ze iemand met wiskunde hadden geholpen of omdat ze een snoepje hadden gedeeld. Groot was mijn verbazing dat een leerlinge antwoordde dat ze nooit vriendelijk was. Behalve dan dat ze ‘dank je wel’ zegt. Ik zei dat ik dat moeilijk kon geloven. Toen gaf ze toe dat ze eigenlijk niet wist wat vriendelijkheid was. Er was slechts één leerling die ons toevertrouwde dat hij al de hele dag vriendelijk was geweest. Voor zijn mama en papa, in de lessen en tegen zijn vrienden.
maandag 20 november 2023
TINE ZIET (398): Er is nog hoop!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
TINE ZIET (480): Graniet
Er is niet veel nodig om je het gevoel te herinneren dat je kreeg toen je voor de eerste keer tegen de muur liep. Of dat deksel dat je op je...
-
Het ziet er niet rooskleurig uit voor mij. Ook dit jaar heeft Cupido niet op mij geschoten. Alhoewel ik zaterdag tijdens het Lerarenconcert ...
-
Waar waren jullie? Lagen jullie in bed? Zaten jullie ergens vrolijk te ontbijten? Ruimden jullie de sporen op van een of ander nijdig feestj...
-
Het woord ‘eenzaamheid’ is afgelopen dagen nog nooit zoveel uitgesproken. Blijkbaar voelt de helft van de Vlamingen zich soms eenzaam. De ‘s...
1 opmerking:
.. ik ben het met jou eens... en zeker als iemand zoals jij, dat op jouw manier aanbrengt, zelf met respect en vriendelijkheid..en liefde
Een reactie posten