In tijden waarin de meeste families zich keurig aan de afstandsregels houden, zijn er meer en meer gezinnen die via een app contact met elkaar houden. Sinds vorige week ben ik in de familieapp van de fictieve familie Vercauteren terechtgekomen waarin de jongste dochter Imke, een familiegroepschat start en even later vermist wordt. Het is virtuele theatervoorstelling van SKAGEN. Peter De Graef schreef de tekst en Mathijs F Scheepers regisseert hiermee al zijn derde digitale theateravontuur. Het is buitengewoon vernuftig hoe het verhaal zich via filmpjes, berichten en zogenaamde live-momenten ontspint. Aan de app is ook een ‘virtuele foyer’ verbonden, waarin de andere kijkers zich met elkaar verbonden voelen en gedachten met elkaar uitwisselen over wat er in de chat verschijnt.
Dit
soort theater en foyer leggen de vinger op de wonde. Nu meer dan ooit neemt onze
smartphone het over van ons geduld. Benieuwd naar het vervolg van een serie?
Klik gewoon verder! Nieuwsgierig om iets op te zoeken? Staak het gesprek en de
zoekmachine wordt opeens ook gesprekspartner. Altijd en overal bereikbaar zijn
is een must. Onze mening wordt
klakkeloos online gezet. Sommige kijkers
haakten al na twee dagen af omdat reacties soms nogal traag in de app
verschijnen of omdat de personages helemaal niet reageren zoals wij dat zelf
zouden doen. Natuurlijk: het is en blijft natuurlijk toneel.
En toch: het tempo waarmee alles over ruim twee weken wordt verspreid, zorgt ervoor dat ik ga ontbijten met de familie en ermee ga slapen. Of dat ik Imke soms zie lopen voor mijn raam. Ook betrap ik mezelf er op dat ik me wil bemoeien met de familiechat. Maar als publiek ben ik gedoemd geduldig af te wachten. Dat is mijn lot.
(verschenen als column in KW Kortrijk-Menen-Waregem op 09/04/21)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten