donderdag 3 februari 2011

Schok

Idioot te denken dat wij nooit
de witte jas te zien krijgen.
Terwijl we wachten valt een ooit
tussen onze oren en al ons voeten.

Bij dat vallen hoort een snik
die door muren schuurt en bonkt.
We denken het nu opeens te zien:
een man haalt ons op. Wij schrikken.

Wat we zien is met geen honderd,
geen duizend witte jassen te omvatten.
op
Labels:
Abonneren op: Reacties posten (Atom)

TINE ZIET (480): Graniet

Er is niet veel nodig om je het gevoel te herinneren dat je kreeg toen je voor de eerste keer tegen de muur liep. Of dat deksel dat je op je...

  • TINE ZIET (460): Single
    Het ziet er niet rooskleurig uit voor mij. Ook dit jaar heeft Cupido niet op mij geschoten. Alhoewel ik zaterdag tijdens het Lerarenconcert ...
  • TINE ZIET (443): 44%
    Waar waren jullie? Lagen jullie in bed? Zaten jullie ergens vrolijk te ontbijten? Ruimden jullie de sporen op van een of ander nijdig feestj...
  • TINE ZIET (453): Eenzaam
    Het woord ‘eenzaamheid’ is afgelopen dagen nog nooit zoveel uitgesproken. Blijkbaar voelt de helft van de Vlamingen zich soms eenzaam. De ‘s...