Naar het schijnt dromen alle meisjes op een dag van paarden.Vannacht mijn eerste paardendroom.
Overal paarden. Ik moest me door hun poten een weg naar het einde van de tunnel weten te vinden want daar stond om één of andere rare reden mijn handtas onbewaakt. Dat lukte natuurlijk niet. Ik werd tot moes geplet en mijn handtas vloog de lucht in. De paarden leken het grappig te vinden. Mijn moes lachte ook. Groenig.
Ik haat paarden.
zondag 18 april 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
TINE ZIET (420): Belofte
Sinds ik in een interview heb verklapt dat ik aan het roman werk, krijg ik af en toe eens de vraag of het nu al wat wordt. Ik moet dan eerl...
-
Omdat enkele vrienden met hun band NeXt op Ratrock optraden, besloot ik nog eens mijn bottines en netkousen uit de kast te halen en me naar ...
-
Toen ik twaalf jaar geleden naar deze stad verhuisde, verklaarden mijn familie en vrienden me gek. Ze dachten toen al dat ik naar de margin...
-
In mijn klassen heb ik een erg mondige leerling die er erg trots op is dat zijn vader in een ambachtelijke slagerij werkt. Elke les wordt we...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten