Sint-Denijs-City.
Ik was niet de enige die naar daar afzakte afgelopen weekend. We kwamen de hele
tijd bekenden tegen en via de socials zag ik dat veel kunstminnende kennissen
naar daar afgezakt zijn. Dit kunstenparcours loont dan ook dik de moeite. Niet
alleen door de kunst, maar het moet gezegd, ook door het fijne parcours van
smalle en stille weggetjes middenin de velden. Daarenboven heerst er een
gemoedelijke sfeer. Al kan ik natuurlijk niet goed inschatten of de inwoners
van Sint-Denijs het wel zo leuk vinden om gedurende een maand al die
kunstliefhebbers te gast te hebben. Het zal natuurlijk een goede zaak zijn voor
de plaatselijke horeca, maar wat als je anders zo stille tuin langs het
parcours ligt?
Een van mijn
favorieten is ongetwijfeld het werk van Herwig Ilegems. Het was de eerste keer
dat ik het werk volledig zag. Met ‘Head to head’ zoekt hij met veel geduld en
zachtheid contact op met onder andere een struisvogel en een stier. Hij
probeert beetje bij beetje om zijn hoofd tegen hun kop of hun snavel te leggen.
Het resultaat is best aandoenlijk. Want waar vind je nog die tedere rust? In
Sint-Denijs dus!
Eén detail viel
me op op de terugweg naar de auto. Bij een huis dat langs de route stond, lag
de hele voortuin vol lege bier- en waterflesjes en stapels bierbakken. Dat
pasgetrouwd koppel wachtte alvast de ontzettend heikele taak om in al die rust
zo snel mogelijk zonder veel glasbreuk en bekijks tot bij hun voordeur te
geraken. En ook al was het niet in de brochure opgenomen: ik had dit toch graag
gezien.
(verscheen als column in KW Kortrijk-Menen-Waregem op 21/08/25)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten