HALTE 5:

En dan lees je jezelf.

In een wolk. Of een boom.
Als je erop let.

Zelfs het donker is je adem.
Je kijkt in elk blad je blik.

Die vogel uit je hoofd fluit wat je denkt.
Woorden van een ander raken jou het best.

Alles anders als je uit je lichaam stapt.
De tijd opeens als open ruimte proeft.

En jij te nietig voor een naam als Ik.

Droom 12

Tine Moniek droomde dat de man van wie ze stiekem hield - maar ze had hem in het echt nog nooit gezien - bleek te zijn getrouwd.

Toen ze stiekem hetzelfde deed - ook met iemand die ze niet in het ware leven kent - verloor de man van wie ze stiekem hield zijn lippen. Zomaar. In de supermarkt.

Iemand viel over die lippen. En ja: dat was Tine Moniek.

Zonde

Dat het zo niet hoort dat is een feit.

Naast dat feit ligt het verlangen neer.
Kwispelt aardig met z'n staart en meer.

Zo drinken we vaak te veel wijn.
Zo maken we weer ons hoofd te week.

Voor wie niet voelt de grom, de hap:
het is nooit genoeg te nemen wat zich

op een blad, een mond, een hart, iets anders
aanbiedt als een ding dat meer dan wat er is
en wat er komt te schenken heeft, te slaan.

Dat het is zoals het is en almaar went.
Dat wennen maar niet went, dat hoort erbij.

Het verlangen bijt zich door de waanzin voort.