maandag 18 februari 2013
Er is altijd iemand
Op zondag 10 juni 2012 opende ik mijn schrijfkamer in de mansarde van mijn huis in Menen. Ik deed dat met de hulp van mijn billen. Iedereen die toen met mij de steile trappen besteeg, beloofde ik een gedicht.
Het heeft even geduurd, maar uiteindelijk is het toch gelukt.
Alle gedichten staan hier verzameld.
Abonneren op:
Posts (Atom)
TINE ZIET (488): Troost
Sinds kort bewandel ik een nieuw pad. Ik ga uitvaarten voor in aula’s. Niet als uitdaging maar voor écht. Naast mijn job als juf. Voor sommi...
-
Nu het bekend is, dat ik uit te nodigen ben om te komen meedraaien op de werkvloer, krijg ik natuurlijk aanvragen. Wat de bedoeling is. Zo n... -
Het ziet er niet rooskleurig uit voor mij. Ook dit jaar heeft Cupido niet op mij geschoten. Alhoewel ik zaterdag tijdens het Lerarenconcert ...
-
Waar waren jullie? Lagen jullie in bed? Zaten jullie ergens vrolijk te ontbijten? Ruimden jullie de sporen op van een of ander nijdig feestj...