maandag 14 maart 2011

Gemis

gisteren nog sloeg ze
haar hak in het graf
aaide zorgzaam viooltjes

onder zijn muziek strijkt
ze oude jassen tot niets
ruikt als in films aan de kraag

ze wandelt in passen
beslaapt zijn vorm in het laken
dooft zelden het licht op gezicht

de pauw op haar hoofd
schreeuwt naar de zon

hoe alles begon
tot nooit meer


Geen opmerkingen:

TINE ZIET (420): Belofte

 Sinds ik in een interview heb verklapt dat ik aan het roman werk, krijg ik af en toe eens de vraag of het nu al wat wordt. Ik moet dan eerl...