dinsdag 29 maart 2011

Perelaar

Ik dacht je vandaag een ladder in een boom.
De bloesems met de eerste wespen om je oren.
Een zwarte kat onderaan je gewortelde voeten.
En jij als kind, met handen die de wereld van
bovenaf bevoelen tot je armen aarde wroeten.

Wankel niet de bijna-vruchten uit de oude takken.
Heb geduld: de zomer zal je zonder schroom bezoeken.
Met wankele schrik zal ze je tree voor tree beklimmen.
De groene vruchten als alles wat ik heb in kleine handen.
Dat jij hier was bent zal valt in geen vogel te ontkennen.





Geen opmerkingen:

TINE ZIET (420): Belofte

 Sinds ik in een interview heb verklapt dat ik aan het roman werk, krijg ik af en toe eens de vraag of het nu al wat wordt. Ik moet dan eerl...